Sociaal-artistieke projecten zijn erop gericht samen met mensen in kwetsbare levensomstandigheden iets artistiek te creëren. Door te werken een artistiek product wordt er impliciet ook gewerkt aan het sociale aspect.
“De theaterproductie was een echte brug voor ons. Vele van ons beseften dat ze kunnen kiezen voor een positieve toekomst na hun vrijlating.”
(Cruz, één van de gevangenen)
De gevangenen kunnen zichzelf ontplooien en dat leidt in vele gevallen tot een hernieuwd zelfrespect. Ook wordt er gefocust op hun talenten, en niet enkel op hun strafblad en hun problemen. Zo komen ze tot het besef dat ze meer zijn dan hun strafblad. Dit is een zeer belangrijk en positief aspect voor hun re-integratie in de samenleving eens ze terug vrij zijn gekomen.
Sociaal-artistieke projecten werken dus vaak als een enorm krachtige hefboom voor het verdere verloop van het leven van de gedetineerde. En naar verloop van tijd ook op het leven van de ex-gedetineerde.
Sociaal-artistieke projecten bewijzen dus zeker hun waarde voor de gevangenen. Niet alleen in de Belgische gevangenissen, of in Europese gevangenissen heb je zulke projecten. Ook in de Mexicaanse gevangenissen zijn er sociaal-artistieke projecten.
Sociaal-artistiek project in Mexico
In de Mexicaanse gevangenis ‘Santa Martha Acatitla’ bestaat sinds 2010 de eerste “professionele” theatergroep in een gevangenis. Sinds hun ontstaan hebben ze al drie producties gerealiseerd, die telkens open zijn voor het grote publiek.
Het sociaal-artistiek project heeft een zeer positieve uitkomst op twee vlakken.
Ten eerste draagt het project bij aan de re-integratie van de gevangenen. Ze leren allerlei ding op sociaal vlak, communicatie, zelfrespect, zelfontplooiing, enzovoort.
Ten tweede doorbreekt het de ‘paradoxale’ levenswijze in de Mexicaanse gevangenis. In principe zou de overheid dingen die de gevangenen nodig hebben – zoals: lakens, schoenen, kleren, … – moeten voorzien, maar dat doen ze niet. De gevangenen moeten dus alles zelf zien te vinden en te betalen in de gevangenis. Daarbovenop zijn de meeste van hen ook nog eens de voornaamste kostwinner voor hun familie. De gevangenen zijn dus genoodzaakt geld te verdienen in de gevangenis. Dus vele van hen begaan misdrijven en doen aan oplichting in de gevangenis om aan geld te geraken. Door de theaterproductie kunnen ze deze paradoxale spiraal een beetje doorbreken. Want al het geld dat de theaterproductie opbrengt, wordt uitbetaald als salaris voor de acteurs.
Bovendien krijgen ze door mee te werken aan een theaterproductie ook kans op strafvermindering. Het project geldt namelijk als werkuren, scholing en sociale dienst.
Bronnen:
Culture behind bars 
Plaats een reactie